ساخت زیست حسگر بر پایه dna به منظور بررسی اثر آنتی اکسیدان های فلاونول بر صدمات وارده به آن و مطالعه ی رفتار الکتروشیمیایی برخی نانو ذرات پلی اکسومتال به عنوان منابعی برای آزاد سازی هیدروژن

در بخش اول این پژوهش از نانو صفحات گرافنی جهت افزایش سطح و در نتیجه افزایش میزان تثبیت dna دو رشته بر روی سطح در تهیه ی یک زیست حسگر استفاده شده است. در این قسمت از اکریدین نارنجی به عنوان یک مدل برای آسیب رساندن به dna استفاده شد و اثر سه آنتی اکسیدان از دسته ی آنتی اکسیدان های فلاونول (کامپفرول، فیستین و مایریستین) برای جلوگیری از صدمات وارده بر dna بررسی شده است. به واسطه تمایل بالای اکریدین نارنجی به نوکلئیک اسید ها و توانایی میان کنش با dna دو رشته و ایجاد برهمکنش باdna تک رشته، قادر به خمیدگی ساختار dna شده که اگر این اثرات ترمیم نشوند باعث ایجاد جهش های ژنتتیکی و سرطان می شود. در این بخش یک روش ساده و ارزان برای شناسایی این صدمات و اندازه گیری اثرات جلوگیری کننده ارائه شده است. بدین منظور کاهش جریان پاسخ بازهای آنین و گوانین به عنوان ردیاب استفاده شده است. در ادامه برای تأیید روش الکتروشیمیایی از روش طیف سنجی فلورسانس مولکولی نیز استفاده شد. نتایج حاصل از مطالعات الکتروشیمیایی و مطالعات آماری انجام شده بر روی پاسخ های فلورسانسی گویای آن بودند که آنتی اکسیدان کامپفرول اثری بهتر نسبت به فیستین و آن هم نسبت به مایریستین دارد. هدف از بخش دوم پژوهش سنتز کاتالیست های جدید با کاهش مصرف پلاتین در جهت تولید هیدروژن است. الکترود های اصلاح شده با [pw11nio39]5- @ pdda- f-cnts و [pw11nio39]5- @ pdda- rgo تهیه و به جهت کاهش مصرف پلاتین از روش جابه جایی خود به خودی استفاده شده است. رفتار الکتروکاتالیستی و الکتروشیمیایی آن ها با استفاده از روش ولتامتری پیمایش خطی و طیف امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. الکترود های اصلاح شده با کاتالیست ها، قبل و بعد از جابه جایی خود به خودی در زمان کارکرد طولانی مدت، پایداری خوبی در محیط سولفوریک اسید 5/0 مولار در دمای اتاق نشان داده اند. کاتالیست تثبیت شده بر روی بستر نانو لوله های کربنی کارایی بهتری نسبت به بستر نانو صفحات گرافن نشان داده است.